Φόγκλερ, Γκέοργκ Γιόζεφ

(Vogler, Βίρτσμπουργκ 1749 – Ντάρμστατ 1814). Γερμανός συνθέτης και μουσικοθεωρητικός. Αφού συμπλήρωσε τις μουσικές του σπουδές στην Μπολόνια με τον διάσημο μοναχό Μαρτίνι, το 1773 έγινε κληρικός και, γνωστός ως αβάς Φ., ανέλαβε ανώτερες θέσεις στην καθολική ιεραρχία. Έπειτα γύρισε στη Γερμανία, απ’ όπου έκανε πολλές περιοδείες σε όλα τα μεγάλα κέντρα της Ευρώπης. Ήταν ένας από τους εγκυρότερους θεωρητικούς της εποχής του και στις συνθέσεις του συνδύαζε το κλίμα της εκκλησιαστικής μουσικής με τις αρμονικές και μελωδικές τάσεις της ιταλικής σχολής. Η εκλεκτική και ευγενική δραστηριότητά του εκδηλώθηκε με θεατρικά έργα, λειτουργίες, κοντσέρτα, εκκλησιαστική μουσική και μουσική δωματίου. Μεγάλη επίδραση στο μουσικοεκπαιδευτικό τομέα είχαν οι μέθοδοί του για αρμονία και εκκλησιαστικό όργανο. Εφηύρε ακόμα κι ένα φορητό εκκλησιαστικό όργανο, το ορχήστριον (orchestrion).